Jak komik został… mężem stanu. część 2

Aktorski mąż stanu, wśród zawodowych, zachowawczych polityków

Artykuł, który powstawał od 14 czerwca 2019 do 12 września 2021 pokazywał postać Wołodymyra Zełenskiego z moich dwóch, zupełnie różnych perspektyw. Gdy został wybrany na prezydenta pokonując dwukrotnie prezydenta Petro Poroszenkę, który był bohaterskim prezydentem wygrywając pierwsze od 2004 roku demokratyczne wybory w Ukrainie miałem go za agenta Putina, za marionetkę i łatwowiernego aktora, który najpierw udawał prezydenta w serialu, a następnie dostał rolę udawania prezydenta w rzeczywistości.

Już pół roku temu zmieniłem swoją ocenę jego. Radził sobie, jak mógł w pandemicznych warunkach, oraz w ciągle trwającej wojnie w Donbasie i z anektowanym Krymem. Co ciekawe, wtedy jego postać nadal nie była „pewna”, bo miał swoje za uszami, gdy przyczynił się do prób aresztowania Poroszenki, za rzekome machloje, korupcję i oszustwa, tylko po to, by wyeliminować ciągle poważnie mu zagrażającego konkurenta politycznego.

24 lutego 2022 roku zmieniło się wszystko. Zełenski i Poroszenko się zjednoczyli, zawodowi politycy Zachodu oniemieli, a osamotniony przez świat, wsparty zjednoczoną Ukrainą po raz drugi przeistoczył się w swoim życiu. W 2019 roku z komika stał się prezydentem, a w 2022 z prezydenta stał się prawdziwym mężem stanu. To prezydenci i premierzy w Europie (no może poza Macronem we Francji) stali się komikami.

Pokazał swoim współobywatelom, że jest ich rzeczywistym „Sługą Narodu”, że nie ucieka z urzędu za granicę, a nawet do innego, bezpieczniejszego miasta w Ukrainie, przez co z taką zawziętością walczą z rosyjskim okupantem, bo wiedzą, że mają dla kogo i jest ktoś, kto ich prowadzi i poprowadzi dalej po wojnie, a raczej druga kadencja dla Zełenskiego jest pewna, bo ma poparcie 90% Ukraińców i choć wybory prezydenckie będą (oby) za 2 lata, to myślę, że wyniku możemy być pewni.

A dla Prezydenta Wołodymyra Zełenskiego należą się ogromne brawa, bo porywa nie tylko Ukraińców, ale i cały świat, w tym parlamenty różnych państw na Świecie, które biły mu na stojąco brawa, a tłumacze wielokrotnie mieli łamiący głos ze wzruszenia.