Pius XII, a II Wojna Światowa
Eugenio Pacelli został wybrany na papieża na dokładnie pół roku przed wybuchem II Wojny Światowej i zbrojnej inwazji hitlerowców na Polskę. Został rzucony na głęboką wodę, będąc drugim papieżem, który musiał układać się z Mussolinim, który oddał kawałek Rzymu pod Watykan i tak, jak poprzednik Piusa XII, Pius XI stronił od krytyki faszystowskiego dyktatora, choć prosił o pokój. Już po wybuchu wojny prosił o zakończenie działań wojennych, co oczywiście na niewiele się zdało.
Co prawda Pius XII wziął pod ochronę w Watykanie kilka tysięcy Żydów, to nigdy wprost nie potępił holocaustu. Mimo tego, że wiedział, że Hitler planuje zamach na jego życie, oraz na ciągłość papiestwa. To Pius XII nakazał na ziemiach polskich ustanowić niemieckich biskupów po zajęciu przez Hitlera Warszawy.
Benedykt XV, a I Wojna Światowa
O Giacomo Chiesie można zdecydowanie powiedzieć, że był papieżem pokoju. Wybrany już po wybuchu Wielkiej Wojny, po śmierci Piusa X, który zasadniczo nie miał wpływu na bieg wydarzeń, gdyż w trakcie trwania wojny był już ciężko chory i niezdolny do sprawowania samodzielnej władzy. Pomagał uchodźcom, organizował pomoc humanitarną dla potrzebujących i ranych w wojnie.
Z chęcią przyjmował nowopowstałe po wojnie państwa (w tym Polskę) i podpisywał z nimi umowy konkordatowe.
Półwiecze Piusów – Pius VI i Pius VII wobec Polski i Napoleona
W latach 1773-1823 Kościołem władało dwóch Piusów, VI i VII. Obydwaj zmagali się z ateizacją Europy i najazdami Napoleona. Niestety pierwszy, Pius VI po III rozbiorze Polski zdymisjonował natychmiastowo wszystkich polskich biskupów, mianując na ich miejsca niemieckich i austriackich. Potępił on także rewolucję francuską, a także francuską Konstytucję, czy specjalną francuską bullę biskupią, oddającą przewodnie zwierzchnictwo biskupów francuskich Francuzom, co doprowadziło do pierwszego najazdu Napoleona na Rzym, uprowadzenie papieża, a w następstwie jego śmierć.
Pius VII natomiast próbował układać się z Napoleonem (samo konklawe odbyło się w Wenecji), podpisali konkordat, a papież był obecny na koronacji Napoleona na cesarza Francuzów w 1804 roku. Mimo to od 1809 do 1815 roku był ponownie na wygnaniu przez kolejny konflikt między nim, a cesarzem. Ostatecznie wrócił do Rzymu. Dla Polski, niekorzystnie podpisał później, w 1818 i 1821 roku konkordaty z Rosją i Prusami.