To jeden z wielu sporów dziejowych w historii naszego kraju, pierwszy, który podzielił Polaków jeszcze przez 11 listopada 1918. Ich różne wizje wynikały z różnych orientacji politycznych. I tak – Dmowski popierał Rosjan (którzy pozostawili po sobie mocne zacofanie w Polsce), a Piłsudski popierał Austro-Węgrów, którzy po sobie pozostawili także biedę, ale jednak mniejszą, a przede wszystkim trzeba zaznaczyć, że Austro-Węgry dawały Polakom większą autonomię, nie to, co rusyfikujący carscy pomagierzy.
Roman Dmowski tłumaczył to tym, że jesteśmy „naturalnymi sojusznikami”, bo Słowianami, jednak zapomniał ile ci nasi „sojusznicy” wyrządzili krzywd (z resztą z wzajemnością – patrz Rzeczpospolita w ok. 1610 roku). Piłsudski natomiast nie owijał w bawełnę, tworzył państwo tam, gdzie się dało to zrobić. Ponadto trzeba zaznaczyć, że wizje państwowości Dmowskiego i Piłsudskiego się różniły. Dmowski chciał tworzyć Polskę na podstawie nienawiści do Niemców (którzy utworzyli podwaliny pod bogaty Zachód Polski – do dzisiaj), by osłabić Niemców (coś w kształcie Polski takiej, jak znamy dzisiaj). Piłsudski myślał o konfederacji Polski, Litwy, Białorusi i Ukrainy, by osłabić i tak dużą Rosję, a tym bardziej jej jeszcze gorszy twór – Rosję Radziecką.
Tutaj jest mi bliżej koncepcji Dmowskiego, nie ze względu na nienawiść do tego na rodu, a po to, by wykorzystać to, ile dobrego dla ziem polskich zrobili (przez co dzisiaj Poznań, Wrocław, Gdańsk, Szczecin są tak rozwiniętymi państwami w opozycji do osłabionych miast podlegających wtedy Rosji).
Jednak co było dalej? Może i Piłsudski dokonał zamachu stanu i przyczynił się do śmierci wielu osób, jednak pod rządami Dmowskiego dochodziłoby do podobnych ekscesów (chociażby zabójstwo Prezydenta Gabriela Narutowicza). A gdyby Piłsudski żył, jestem w stanie stwierdzić, że II Wojna Światowa miałaby inny przebieg, lub byłaby po prostu wojną Niemców i Polaków z Rosją (którą by prawdopodobnie koalicja niemiecko-polska by wygrała). Jednak nie ma co gdybać, to już historia.
Na:Prawdę. blog 