Maryja, oficjalnie nazywana Królową Polski, Matką, która obroniła Polskę przed najazdem Szwedów. Tylko pytanie, czy trzeba ku temu budować całą otoczkę i wiele ustaw światopoglądowych, ale i ostatnio niestety także gospodarczych procedować pod dyktando Kościoła, bo tak podobno chce Bóg, chce Jezus, chce Maryja? Moim zdaniem to, że Maryja została nazwana Królową Polski powinniśmy (przynajmniej ci wierzący, praktykujący wiarę katolicką) trzymać w sercu, idąc do kościoła, a nie narzucać to wszystkim i wymyślać różne niedogodności dla innych, tych, którzy nie są entuzjastami Jezusa z Nazaretu i jego matki.
Maryja, gdy urodziła Jezusa miała prawdopodobnie 14 lat, w tak młodym wieku (choć wtedy to była norma) miała go wychować, ryzykować wielokrotnie życie, a 33 lata później pochować go, gdy został ukrzyżowany. Dziewczyna, kobieta, która dla wiary wiele wycierpiała, ale stąpała twardo po ziemi na pewno nie pozwoliłaby się: po pierwsze na okrywanie ją w złotych szatach, a po drugie „wciągnąć” w ideologię pseudochrześcijańską.
Bardziej cieszą oczy pielgrzymki tysięcy ludzi w różnej pogodzie, kilkaset kilometrów na Jasną Górę, czy do innych sanktuariów maryjnych. To jest prawdziwe świadectwo królowania Maryi, jako Matki Polaków, Chrześcijan.
Inna sprawa to odrzucenie ogromnej roli kobiet w budowaniu chrześcijaństwa, bo dlaczego obok Maryi bardzo niewiele mówi się o Marii Magdalenie, a wcześniej nawet zdegradowano ją do roli grzesznicy? Obok Maryi, jako Matki, Maria Magdalena powinna być córką Kościoła, córką wiary, siostrą wiernych.
Na:Prawdę. blog 