Pielgrzymka papieża Franciszka do Polski, która trwała od środy, do dzisiaj w ramach Światowych Dni Młodzieży była przepełniona symbolami, pięknymi symbolami. Następca św. Piotra w kraju jego wielkiego poprzednika, św. Jana Pawła II pokazał jak powinno wyglądać Chrześcijaństwo, jak powinniśmy żyć i to wcale nie jest trudna sprawa. Wystarczy być dobrym i skromnym. Nie chodzi tu o życie w biedzie, a o skromność i nie szufladkowanie ludzi ze względu na ich dochody.
Pierwszy dzień minął pod znakiem słowa do rządu PiS, który to dostał radę, by pochylić się nad ludźmi potrzebującymi, by dać coś od siebie, a nie brać i wymagać, by dano nam więcej. Po raz pierwszy pojawił się także w tzw. oknie papieskim przy Franciszkańskiej 3 w Krakowie. Opowiadał on historię Macieja Szymona Cieśli, który wielkie zarobki, jako grafika porzucił dla posługi przy Światowych Dniach Młodzieży. Chłopak pochodzący z rodziny, w której Bóg istniał, jednak był mało istotny chciał go zobaczyć i widział po przez działania innych wolontariuszy. Niestety, nie było mu dane zobaczyć papieża. Zmarł na nowotwór na początku lipca. Była to pierwsza chwila ciszy, o którą prosił Franciszek zebranych.
Drugi dzień to wielka msza Franciszka na Jasnej Górze z okazji 1050. lecia Chrztu Polski. Było to podziękowanie Polsce za bliskość, którą okazuje Kościołowi, ale powtórzył, by dawać coś od siebie. Pomodlił się pod wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej, której tak pragnął zobaczyć i wręczył mu złotą różę. Natomiast na Franciszkańskiej papież mówił o małżeństwie, o trzech ważnych słowach (i tu zdecydowanie się zgodzę). Współcześni ludzie w relacjach działają niewłaściwie, kiedyś naprawiało się relacje międzyludzkie, starało się je pielęgnować. Dzisiaj wszelkie relacje, a przede wszystkim te małżeńskie się wyrzuca, kończy, rezygnuje się z nich. Ludzie doznali emocjonalnego rozleniwienia. Zamiast mówić: Pozwól, Przebacz, Dziękuję.
Piątek to kolejny dzień ciszy i zadumy, wymowna wizyta w muzeum Auschwitz-Birkenau. W obydwu częściach obozu papież nie wypowiedział ani jednego słowa publicznie. A jedynymi słowami był Psalm 130 czytany najpierw po hebrajsku, potem po polsku. Chyba inaczej nie można oddać nastroju modlitwy, pamięci i szacunku dla cierpienia niewinnych ludzi, jak przez ciszę i wewnętrzną modlitwę. Kontynuacją dnia była droga krzyżowa.
Wczoraj papież Franciszek, rano odprawił mszę dla księży w sanktuarium Jana Pawła II w Łagiewnikach. Pokazał tam prawdę księżom i biskupom, by służyli ludziom, a nie ludzie służyli duchownym. By żyć w skromności i pomocy innym. Bez cenników, bez wielkich pieniędzy za symboliczne, duchowe czyny. By nie żyć w podwójnych standardach mówiąc o pobożności i skromności, a żyjąc w bogactwach i ignorancji.
Dzisiejszy dzień był poświęcony tylko młodzieży i pożegnaniu z nimi i z Polską. I tu teraz skupię się na młodzieży. Atmosfera, która panowała odkąd pierwsi pielgrzymi przyjeżdżali do Polski, nasz kraj stał się inny, piękniejszy, radośniejszy. Szczęście, zabawa i śpiew ogarnęły całą Polskę. Młodzi ludzie z całego świata, jadąc w nieznane zaufali przyjmującym ich ludziom i odwrotnie. Całą Polskę ogarnęła fala zabawy tych młodych ludzi, jednak nasi, polscy młodzi ludzie nie zostali w tyle, bawili się razem z przyjezdnymi, pokazywali piękno Polski i te względy przyrodnicze, jak i kulinarne, kulturowe. Dzięki tym odwiedzinom setek tysięcy ludzi Polacy odkryli, że nasz kraj jest piękny, a my też potrafimy się uśmiechać, cieszyć i bawić do białego rana.
Szkoda tylko, że w zderzeniu z rzeczywistością zbyt często polscy księża siedząc i oglądając te wydarzenia zachowywali się jak nietykalni królowie, w bezruchu, nie włączając się do zabawy. Mam jednak nadzieję, żeby ta fala radości przetrwała chociaż do końca wakacji. Nie mówię tu o pojednaniu, bo się tak póki co nie da, jednak o wzajemnym szacunku, dialogu i… zabawie. W końcu mamy lato, wakacje.
JUTRO W NP: ARTYKUŁ SPECJALNY: 72 słowa pamięci Powstańcom Warszawskim.
Na:Prawdę. blog 